in perpetuas aeternitates

1) вечность, бессмертие, нерушимость (materiae PM; animarum Sen)

2) незапамятная древность

aeternitās, ātis, f. (aeternus), die ewige Dauer, I) die Ewigkeit, aet. immutabilis, Cic.: ex aeternitate od. ex omni aeternitate verum esse, Cic.: est enim (divinatio) ab omni aeternitate repetita, Cic.: Plur., in perpetuas aeternitates, auf immer und ewig, Vulg. Dan. 12, 3. – II) die ewige, unvergängliche Dauer, die Unvergänglichkeit, aeternitas animorum, im Zsh. auch bl. aeternitas, ewige Fortdauer der S., Unsterblichkeit, Cic.: u. so aet. animarum, Sen. ep. 102, 2: cedri materiae, Plin.: imperii, Suet. – dah. a) ewige Fortdauer im Gedächtnis, ewiges Gedächtnis, Verewigung, alci aeternitatem immortalitatemque donare, Cic.: mortales aeternitate donare, Plin.: alqm aeternitati mandare, verewigen, Plin. pan.: opus aeternitate tuā dignum, deines unsterblichen Namens, Plin. ep. – b) ewige Wohlfahrt, rogatus per aeternitatem tuam salutemque, Plin. ep. – c) Ewigkeit, als Titel der Kaiser, aeternitas vestra decernat, Symm.: adoratus aeternitatem nostram, spät. ICt.

aeternĭtas, ātis, f. [id.], eternity.

Lit.

Of the past and future:

fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur,

Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci aiôna appellant, Victorin. in Lib. 1, 26:

Tempus est pars quaedam aeternitatis,

Cic. Inv. 1, 26, 39:

immutabilis aeternitas,

id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41:

haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem,

Vulg. Isa. 57, 15 al. —

Of the past: ex or ab aeternitate, from eternity:

hoc est verum ex aeternitate,

Cic. Fat. 14:

quod semper ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse fatum (dicitis),

id. N. D. 3, 6:

si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter,

id. Div. 2, 7:

ex omni aeternitate fluens veritas,

id. ib. 1, 55:

si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse fortuna,

id. ib. 2, 7:

egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis (fuerunt),

Vulg. Mich. 5, 2.—

Of the future:

aeternitas animorum,

Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.:

immortalitas animorum,

id. ib. 50):

de aeternitate (animorum) dicere,

id. ib. 33, 81:

quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi atque aeternitate fruerentur, rite di habiti sunt,

id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21:

Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate,

id. Tusc. 1, 39, 94:

in diem aeternitatis,

Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.:

in perpetuas aeternitates,

ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his everlasting home (of death), ib. Eccl. 12, 5.—

Meton., of the future, duration, durability, immortality:

cedri materiae aeternitas,

Plin. 13, 5, 11, § 53.—

Trop., of the future.

In gen.:

mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit,

Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13:

Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum,

Tac. Agr. 46:

cupido aeternitatis perpetuaeque famae,

Suet. Ner. 55 al. —

Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity:

rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc.,

Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.:

adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas,

Nov. 35 fin.